پیشرفت های فینگیلی

حبه ی انگورم داره بزرگ میشه وجود من حالا دیگه اساسی و در حد بین المللی چهار دست و پا میره و داره گوشه کنار خونرو کشف میکنه و چند روزی هست که دنبال کشف پله است و ما نمیذاریم کشفش کنه

تمام اصول و قوانین لوس بازی و ناز کردن رو بلده و بیشتر از همه واسه بابا خودشو لوس میکنه و کارایی میکنه که ادم دوس داره درسته قورتش بده

ریزترین اشیا رو از ده متری پیدا میکنه و میخوات بچشتشون مث یه دونه زرشک رو زمین یا یک تکه نخ

شکوفه ی گیلاس علاوه بر اون ددی خوردنی که میگه یاد گرفته بگه تعای(بیا)و البته همراه با پانتومیم و اینقده ناناز میگه که هر کی میشنوه دلش ضعف میره بسکه شیرینه

به سبک خودش یاد گرفته بای بای کنه

و تلاش بی پایانی داره برای بشکن زدن (فقط بلده 2تا انگشتشو به هم بزنه)

از تمام اقایان ریش سبیل دار که صورتشون خارخاریه فرار میکنه و بهشون بوس نمیده و وقتی بغلش میکنن خودشو ازشون دور میکنه

چون مامان ممتاز از همون کوچولوییش بازیش میداد و بهش میگفت جوجو اینطور نوک میزنه(یه انگشتو میزنه کف دست دیگه)جوجوی ماهم تا براش شعرشو میخونیم خودشم پانتومیمشو انجام میده الهی من اون دستای نانازشو بخورم

حالا دیگه وقتی از خواب پا میشه راهشو میگیره و میره خونرو بگرده واسه خودش یه چند روزی بالش سر راهش گذاشتم ولی بالاخره یاد گرفت از اونم بالا بره و حالا نمیشه جلوشو گرفت

سکوی اشپزخونرو بالا میره سر راه پله ها هم که بذارمش میتونه بالا بیات ولی نمیخوام یاد بگیره که دیگه باید پله هارو از جا برداریم کوچولوی من هر موقع دلش بخوات غریبی میکنه دلشم نخوات اخر اخلاقه میل خودشه دیگه

این ماهم واکسن داره ومن از حالا عذاب وجدان دارم بخاطرش کاش امپول درد نداشت